Dag 1:
Na een lange tijd niet meer op het circuit te hebben gereden, was het afgelopen maandag dan eindelijk zover, de eerste meters op de Suzuki. Zondagmiddag waren we aangekomen op het circuit en hebben we de machine van een setje trainingskuipwerk voorzien en proef laten draaien.
De volgende ochtend konden we na het ontbijt eerst de machine op normale banden zetten, dat was een flinke opsteker, want de vooruitzichten waren vooraf niet zo heel goed voor wat betreft het weer. Tijdens het warm draaien lopen we tegen een elektrisch probleem, waardoor het dashboard uitvalt. Na het uitzetten van de machine wil deze helemaal niet meer starten, na controle blijkt de signal zekering er uit te zijn gesprongen. Zekering vervangen, opnieuw starten en de baan op.
Na twee rondjes in de eerste sessie code rood, dus maar wachten tot Erik binnen komt om te wachten tot we weer mogen starten. Erik komt echter niet zelfstandig terug maar met de rescuewagen. Gelukkig was hij niet de oorzaak van code rood, maar had wel een technisch probleem met zijn remmen. Zodra de remmen op temperatuur kwamen ging het mis en bleven ze hangen. Dat had heel vervelend kunnen aflopen, maar gelukkig gebeurt het een langzamer deel van de baan en kan Erik de machine overeind houden.
In de pitbox worden de remklauwen uit elkaar gehaald en grondig schoongemaakt, na de boel weer in elkaar te hebben maakt Erik een test run in het paddock om de remmen op temperatuur te brengen. Hier blijkt dat het euvel niet verholpen is. Uiteindelijk blijkt het niet mis te zijn aan de kant van de remklauw, maar juist aan de andere kant bij de remhendel. De ontluchtings pal, had geen ruimte om in de hendel te vallen, waardoor de machine bleef remmen zodra de boel op temperatuur was. Na het monteren van een andere hendel, was dit probleem weer opgelost.
Door deze opstartproblemen hadden we wel de tweede sessie gemist en konden we eerst gaan lunchen alvorens aan de derde sessie te starten. Het plan voor de derde sessie is een goed ritme vinden en vloeiend rijden. Dit plan kan echter zo weer de vuilnisbak in omdat reeds na enkele ronde opnieuw code rood wordt gegeven en iedereen weer naar binnen mag tot de baan weer wordt vrijgegeven. Uiteindelijk rijdt Erik maar een paar echte rondjes in deze sessie en wordt het plan doorgezet naar de laatste sessie van de dag.
De vierde sessie verloopt volledig volgens plan, Erik kan zonder problemen de hele sessie rijden en verbetert zich iedere ronde. Dit soort sessies hebben we nodig om te wennen aan de machine, lekker rijden zonder onderbrekingen. Zodra Erik is afgevlagd, begint het te regenen, de weergoden stonden voor deze keer eens aan onze kant.
Na de eerste dag kunnen we de balans opmaken. Een shakedown op een nieuwe machine in het buitenland kan behoorlijk stressvol zijn. Gelukkig hebben we het grootste probleem kunnen oplossen en konden we redelijk om het elektrische probleem heen werken. Het is jammer dat we niet alle sessies konden rijden, maar we zijn zeer tevreden over de rondjes die we gereden hebben. Erik heeft zichzelf telkens verbeterd en geen fouten gemaakt. Zelf vond hij dat hij bij het inhalen wel wat meer ballen mocht tonen, that’s the spirit!
Dag 2:
De tweede dag staat in het kader van de licentiecursus, eigenlijk is de trip naar Val de Vienne om deze reden geboekt. ’s Morgens worden we aangenaam verrast door een zonnetje en wegtrekkende bewolking, een heel stuk beter dan de vooruitzichten deden vermoeden. Omdat Erik zijn licentiecursus had moest hij deze dag telkens onder begeleiding van een trainer zijn rondjes rijden. de twee ochtend sessies konden droog worden gereden, Erik was in de tweede sessie lekker bezig en verbeterde zich ieder rondje. In de middag pauze werd de startprocedure doorgenomen en was het tijd om een echte start te gaan doen. Erik stond op de tweede startplaats en wist tijdens de eerste meters iedereen achter zich te houden.
Na de lunch was het weer omgeslagen en moesten we wisselen naar regenbanden. Na een paar rondjes stuurde Erik zijn machine naar binen, de AGV kreeg last van een beslagen vizier. De snelste oplossing was de Airoh met pin-lock vizier te pakken en weer verder te gaan. Afspraak met de trainer was 2 rondjes te volgen en daarna nog een rondje of 3 op eigen tempo om de cursus af te sluiten. Doordat Erik naar binnen was gegaan om van helm te wisselen, was zijn trainer hem uit het oog verloren en moest hij eigenlijk nog een extra sessie rijden. Door de vele rode vlaggen en de opspelende elektrische problemen lukte dit helaas niet meer en hielden we het om 16.00 uur voor gezien op de baan.
Na omkleden was het tijd voor het theorie deel van de licentiecursus, dit was voor Erik gesneden koek, overal scoorde hij een goed, zowel in theorie als praktijk. Alleen mocht het tempo in regen wat hoger, dat vonden wij zelf echter ook, 10 rondjes op nat is niet genoeg om vertrouwd te raken met de machine in de regen. Met het behalen van de racelicentie komt dag twee tot zijn einde en hebben we onze doelstellingen bereikt.
Na twee dagen rijden op de Suzuki kan Erik zeggen dat de machine goed aanvoelt, hij heeft lekker kunnen rijden op de Rosso Corsa’s die tegen het einde van de eerste dag wel wat begonnen te glijden. Door zijn rijstijl iets aan te passen kon Erik de tweede dag fors harder met dezelfde banden zonder te glijden. Mede door de vele afgebroken sessies en de elektrische problemen hebben we niet het aantal ronden kunnen rijden welke we graag zouden willen. De rondjes die we gereden hebben waren wel dik in orde. Erik geeft aan dat hij voorlopig prima uit de voeten kan met de huidige setup van de machine.
De volgende sessie staat gepland tijdens de Pirelli CRT dag in Assen op 18 april. Het is zaak om voor die tijd de elektrische problemen op te lossen zodat we ons weer vol op het rijden kunnen concentreren.